Τα Σχέδια Δράσης που αποσκοπούν στη βελτίωση του έργου της σχολικής μονάδας, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να είναι κεντρικά προκαθορισμένα. Το θεωρητικό πλαίσιο της εσωτερικής αξιολόγησης αλλά και οι ιδιαίτερες συνθήκες (γεωγραφικές, πολιτισμικές, κοινωνικοοικονομικές) των επιμέρους σχολικών μονάδων της χώρας καθιστούν ασύμβατη την επιβολή Σχεδίων Δράσης από πάνω προς τα κάτω, αντίθετα, καθιστούν απαραίτητη την συλλογική-συμμετοχική δράση των μελών της σχολικής κοινότητας βάσει των δυνατοτήτων, των αναγκών, αλλά κυρίως των ιδιαιτεροτήτων της κάθε σχολικής μονάδας. Ωστόσο, είναι αναγκαίο και σκόπιμο οι Δράσεις βελτίωσης να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
➢ να αφορούν – να έχουν αντίκτυπο – σε ευρύτερα σύνολα: ολόκληρες τάξεις– ομάδες εκπαιδευτικών/μαθητών-τριών – σύνολο της σχολικής κοινότητας
➢ να έχουν ευρύτερη στόχευση στην αποτελεσματική λειτουργία των επιμέρους δομών, στην υιοθέτηση καλών πρακτικών, δημιουργικών σχέσεων, κ.λπ. (ΙΕΠ Αξιολόγηση Σχολικών Μονάδων).
Στο Νηπιαγωγείο μας με απόφαση του Σύλλογου Διδασκουσών αποφασίστηκε να υλοποιηθούν τα παρακάτω Σχέδια Δράσης για το σχολικό έτος 2022-2023:
1ο ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ: «Αξιοποίηση κήπου και αύλειου χώρου του Νηπιαγωγείου»
Άξονας: Ηγεσία – Οργάνωση και διοίκηση της σχολικής μονάδας
Συντονίστρια Δράσης: Γιάννα Καπλάνη
Στόχος Βελτίωσης:
Διαμόρφωση και αξιοποίηση του αύλειου χώρου του Νηπιαγωγείου (παιδική χαρά και χώρος πρασίνου), ώστε να προσφέρει δυνατότητες για ανάπτυξη ποικίλων, αναπτυξιακά κατάλληλων και δημιουργικών δραστηριοτήτων από τα παιδιά.
Αναγκαιότητα:
Παρά τις επεμβάσεις που έγιναν την προηγούμενη σχολική χρονιά στον αύλειο χώρο του Νηπιαγωγείου, κάποιες περιοχές εξακολουθούν να είναι αναξιοποίητες και να χαρακτηρίζονται από έλλειψη πρασίνου. Η αξιοποίηση τους μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην ποιοτική αναβάθμισή τους, λειτουργικά και αισθητικά, ώστε να δημιουργηθεί ένας φυσικός χώρος εξερεύνησης, παρατήρησης, πειραματισμού, παιχνιδιού και γνώσης, ο οποίος θα δρα υποστηρικτικά στα πλαίσια των παιδαγωγικών διαδικασιών και των διαδικασιών μάθησης.
Στόχοι:
Α) Στη βέλτιστη λειτουργία και αξιοποίηση ενός αύλειου σχολικού χώρου:
- Τα παιδιά να διερευνήσουν τις εδαφολογικές, χωροταξικές και οικονομικές προϋποθέσεις δημιουργίας ενός λειτουργικού και βιώσιμου αύλειου χώρου.
- Οι εκπαιδευτικοί να ενισχυθούν στη φιλοσοφία της βιωματικής προσέγγισης και μάθησης.
- Οι γονείς να υποστηριχθούν στην ενίσχυση των παιδιών τους σε όλα τα στάδια υλοποίησης
Β) Στην καλλιέργεια και ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης των παιδιών:
- Τα παιδιά να αντιληφθούν την αισθητική, περιβαλλοντική, αειφόρο και εκπαιδευτική αξία των ενεργειών τους.
- Οι εκπαιδευτικοί να συμβάλλουν ενεργά στον σχεδιασμό, στην υποστήριξη, στην καθοδήγηση και στην υλοποίηση περιβαλλοντικών σχεδίων δράσης με συμμετοχικές, βιωματικές και διερευνητικές μεθόδους εργασίας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ενημέρωση για τις σχέσεις φύσης – ανθρώπου – κοινωνίας.
- Οι γονείς να υποστηριχθούν στην ενίσχυση των παιδιών τους να υιοθετήσουν περιβαλλοντικές δεξιότητες και στάσεις μέσα στην καθημερινότητά τους.
Γ) Στη χρήση του αύλειου χώρου ως χώρου επικοινωνίας και συνεργασίας όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας:
- Τα παιδιά να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες ομαδικότητας, συνεργασίας και επικοινωνίας.
- Οι εκπαιδευτικοί να συμβάλλουν στη δημιουργία ενός σχολείου ανοικτού στην κοινωνία.
- Οι γονείς να υποστηριχθούν ώστε τα παιδιά τους να μετατραπούν σε υπεύθυνους ενεργούς πολίτες/ιδες.
2ο ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ: «Διαχείριση του πένθους και της απώλειας στο Νηπιαγωγείο»
Άξονας: Σχέσεις σχολείου – οικογένειας
Συντονίστρια Δράσης: Ευαγγελία Σταμάτη
Στόχος Βελτίωσης:
Τρόποι διαχείρισης και αντιμετώπισης του πένθους και της απώλειας ως μίας φυσικής/ φυσιολογικής κατάστασης και απόκτηση των κατάλληλων εργαλείων από μαθητές/μαθήτριες και γονείς.
Στόχοι:
Κεντρικός στόχος του σχολείου αποτελεί η ευηµερία των παιδιών σε όλους τους τοµείς, άρα στην συναισθηµατική και κοινωνική ανάπτυξη και στην προαγωγή της ψυχικής υγείας. Ο στόχος αυτός, σε συνδυασμό με τη συνθήκη της πανδημίας και την τεράστια αύξηση των απωλειών, που επέφερε, θέτει τη διαχείριση της απώλειας και του πένθους σε πρώτο πλάνο.
- Ως προς τα παιδιά: να αναγνωρίζουν, να ονοματίζουν, να εκφράζουν, να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματά τους/να καλλιεργήσουν δεξιότητες ψυχικής ανθεκτικότητας/ να αναπτύξουν την ενσυναίσθηση/να αντιληφθούν την έννοια της απώλειας (μετακόμιση, διαζύγιο, προσφυγιά, θάνατος )/να αντιληφθούν τη διαδικασία του πένθους ως μια φυσιολογική και φυσική συνέπεια της απώλειας/να νιώθουν άνετα να θέτουν ερωτήματα για την απώλεια/να γνωρίσουν τον κύκλο της ζωής και να αντιληφθούν την απώλεια ως αναπόφευκτο κομμάτι της/να αναπτύξουν μια φιλοσοφία για τη ζωή.
- Ως προς τις εκπαιδευτικούς: να έρθουν σε επαφή με τη στάση τους στο θέμα της απώλειας και του πένθους/να αναστοχαστούν για το ρόλο του σχολείου και τις δυνατότητες παρέμβασής/ να αποκτήσουν νέα εργαλεία και μεθόδους για την καλλιέργειά δεξιοτήτων ψυχικής ανθεκτικότητας/ να είναι σε θέση να στηρίξουν το παιδί που πενθεί/να επιδιώξουν στενή συνεργασία με τους γονείς, δεδομένης της ιδιαιτερότητας του θέματος.
- Ως προς τους γονείς: να έρθουν οι ίδιοι σε επαφή με τη στάση απέναντι στο θέμα της απώλειας και του πένθους/να αναστοχαστούν πάνω στην διαχείριση του θέματος σε σχέση με τα παιδιά τους (πόσο συζητάνε, πόσο ειλικρινείς και ανοιχτοί είναι )/ να ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους στο θεσμό του σχολείου.
